Boring Buffalo

16/05

Na een tussenstop in Albany-Rensselaer, waar niets te doen was, maar waar we gelukkig wel Clam Chowder konden eten om onze honger te stillen, kwamen we 's avonds laat aan in Buffalo. Om één of andere duistere reden stopte onze trein niet in het centrum van Buffalo, maar in Buffalo Depew... Geen probleem, dachten we, er staat altijd wel een taxi klaar aan elk station! Dat was echter niet het geval in Buffalo Depew... Alle medereizigers hadden blijkbaar wel met een familielid of vriend afgesproken om hen te komen halen, maar die luxe hadden wij dus niet... Mijn gsm (de enige die we meegenomen hadden) werkte niet in de U.S.A., dus klampte ik maar vlug een zakenman aan die met z'n iPhone net naar een taxibedrijf gebeld had. Gelukkig wilde die vriendelijke man ook voor ons een taxi bestellen. Die taxi zette ons af aan onze jeugdherberg, het was een eindje rijden, maar kostte ook wel 30$, toch niet weinig eigenlijk...

We gingen rechtstreeks naar onze jeugdherberg, waar de sleutels van onze slaapzaal voor ons klaar lagen. Nadat we ons geïnstalleerd hadden, viel ik vlug in slaap. Tot... een paar Duitsers superluidruchtig binnenkwamen, zich totaal niet geneerden en met enorm veel kabaal hun bedden begonnen op te maken...

17/05

De volgende ochtend ontwaakten we pas na 10u en toen we een half uur later beneden bij de receptie aankwamen met onze lakens en zo, zagen we een blaadje hangen dat er een extra charge was voor mensen die later dan 10u uitcheckten. Erger nog, er was zelfs niemand meer aanwezig aan de receptie... Hebben dan maar braafjes ons geld verstopt in een map onder de toonbank (zonder de extra charge uiteraard) en onze biezen gepakt!

Omdat het een jeugdherberg was, kregen we geen ontbijt, dus ons eerste doel die dag was een plaats vinden waar we een treffelijk breakfast konden eten. Dat doel werd al gauw afgezwakt tot: iets vinden waar we íets konden eten en dat bleek ook al geen sinecure te zijn... Ik was al teruggevallen op mijn nood-Sultana-koekjes (zonder ontbijt ben ik echt geen mens), toen we plots een echte Amerikaanse tent zagen, naast Dunn's Park, waar de baseballploeg van Buffalo speelt. Dat bleek tevens ook het enige te zijn wat er überhaupt in Buffalo te zien was... Maar goed, het was niet allemaal geweeklaag, want gelukkig konden we daarbinnen Buffalo Chicken Wings eten! En laat dat nu het enige zijn wat we in Buffalo absoluut wilden doen! Zéér lekker, echt aan te raden! En bij deze, na de Cheese Steak in Philly, de Clam Chowder in Boston en nu deze Buffalo Chicken Wings, vinden wij dat de Amerikanen een betere keuken hebben dan de Engelsen. Hopelijk kunnen mijn toekomstige Engelse collega's me van het tegendeel overtuigen :) (btw: Fish & Chips heb ik al geprobeerd en ik was er niet wild van...)

Buffalo Chicken Wings: mjam!

Na deze heerlijke Chicken Wings was er echt geen-enkele-reden meer om nog een seconde langer in Buffalo te blijven. We zochten dus een alternatief voor het volgende scenario: opnieuw 30$ betalen om aan het station te geraken, om dan pas rond 21u30 de trein te kunnen nemen naar de Niagara falls. Optie 1: kijken of er nog een stationnetje was in het centrum van Buffalo... Antwoord: ja, maar... dat was echt het kleinste stationnetje ooit en het was gesloten (enkel open van 10-12 of zo)... én er lag maar 1 spoor langs... Not good... Optie 2: een bus: wij naar het busstation en daar bleek dat we voor slechts 3,5$ rechtstreeks naar de Niagara Falls konden. Yess!!

En zo vluchtten we weg uit Buffalo en vroegen we ons af of die watervallen echt zo indrukwekkend zouden zijn als we dachten... wordt vervolgd...