I arrived in Paris 1 year and 7 months ago and I was in awe. Of course, I had been to Paris before, at least 10 times, but always as a tourist. So waking up on a Saturday morning and deciding to go strolling around île Saint-Louis, à l’improviste evening visits of the Tour Eiffel, eating baguettes whenever you want? It was a dream coming true!
And so I started living here and Paris surprised me in many ways. Independence by bike for not even 30€ a year, a swimming pool on the Seine in walking distance, the discovery of those delicious macarons and the realisation that people didn’t dress up (make up, short skirts) to go out! Vive Paris!
It was only recently that my dream image of Paris was shattered. Why? Because I’m leaving. Yes, not the other way around: I’m not leaving because I don’t like Paris anymore, I’m leaving and suddenly, Paris stinks… It stinks a lot. And almost everywhere. It’s as if people think it’s ok to use the streets of this amazing city as an urinoir. And with this, my mind started looking at Paris in a different way.
The difficulty of finding a flat and needing to document your entire life to get one, the hostility of people working in bars/restaurants/phone companies/social security services. Ever heard of customer service? I don’t think so… The dog poo on the streets, the dirt everywhere… The “well what can we do?” attitude about all the homeless people and those searching for food in garbage bins.
And finally, the pessimism. It’s a weird thing. An example: my company (English, international) has just introduced an amazing new employee benefit: all employees around the world get a day off on their birthday. This was announced yesterday and effective immediately. First reaction online from my English and American colleagues: “Amazing!! Great news!” First reaction in the French office? “Oh no, this can’t be serious, my birthday was last week/month.” Really? Really??!!
So I sigh and I think about how to bring this first immaculate “I love Paris” feeling back for my last 6 weeks in town. I’m guessing it will involve a lot of biking around, swimming on the Seine, going out in jeans. And macarons, lots of macarons.
And any of your suggestions too!
Bisous,
Louise
17.10.11
6.2.10
Flat hunting in Paris
Since my last blog post, I've mainly started working (yep, it suddenly hit me that I'll also have to work in Paris - so goodbye first "WAAAAAAAAAAA Paris is great, it feels like a holidayyy!! feeling" :). Anyway, I do really like what I'm doing and I'm already feeling the advantages of working in a smaller office: you actually get the feeling that you can get to know everybody pretty well, you get involved into all kinds of projects which you usually wouldn't even know about (very interesting given that I work as a 'chef de projets' or project manager and love to learn new things all the time)!
I've been intrigued by the French lunch habits. First of all, they hate eating a sandwich while sitting at their desk as much as I do, so that was a good start! Secondly, I'm amazed by what they eat for lunch! Most of my colleagues start with a small salad, followed by a sandwich (NO, not a triangle white sandwich - but a nice baguette with salad, tomato, mayonnaise (yes!) and tuna or chicken or ... whatever you like). The sandwich can also be replaced by for example a pizza-bread or a plate of pasta. And then, after the main course, they all have a dessert!! And trust me, those desserts look DELICIOUS! I managed to have just a sandwich for 1,5 weeks until I cracked last Friday and bought a 'frangipanne' - mmmmmmmmm, delicious! Btw, I still think the sandwiches are huge and need to do my best to finish them (that is without a pre-salad and post-dessert). Only ate my dessert around 4pm! I love the fact that lunch is really an opportunity to relax and chat with your colleagues!
Apart from working, I started looking for a flat in Paris as well. Even when there's an agency that would help me out, I thought I'd have a look at seloger.com, thé site for flathunting in France apparently. After a few hours, I had found a lot of potentially interesting flats, but one PERFECT one! The pictures looked great, the location was perfect, the price was within our budget (luckily we were already used to London prices, so not too shocked about the Paris prices for a small 1 bedroom flat!) AND it was furnished - which isn't very common in Paris. So, I decided to send all the links to the interesting flats to that agency, but called the perfect one myself! I ended up visiting the flat on Wednesday morning and really liked it, so after consulting my fiancé, we decided to take it! And if you think that would be it, think again...
Renting a flat in Paris is just, let's say..., something different! You mainly need to collect lots and lots of pieces of official papers to proove that you're a potential good tenant. And then, very often you need a 'garant', someone who can pay the rent in case you're not able to. So again, lots and lots of documents... French administration suddenly means something to me, when beforehand I always thought "why keep people saying France is a bureaucracy?". I think I slowly see why!
The other thing is that flats move quickly, VERY quickly! In London, we were able to negotiate the start date whereas in Paris it was more or less: you like it, you take it or someone else will take it first... Anyway, I was quick and took it and am very very happy about it! Our new flat will be in the 12th arrondissement, it's at walking distance from my work (about 15mins), 5 mins from bois de vincennes (good for going running in the weekend!), furnished with nice and new furniture + very recently redone so it all looks great! Obviously it will take a bit more time to finalise all the papers (or what did you think), but I'm already very excited about it!!
And finally, I just realised that I haven't even mentioned the fact that we are getting married this year! Yes!!!! Preparations are underway, but what we've done so far already is
- booked the venue and DJ
- church and priest have been informed of the date of our wedding
- found my wedding dress (!!!!!!) and Maarten's wedding suit and the wedding bands!
- created a draft list of attendees
It's so much fun to think about our big day and to prepare for it. And even when so many people say that it's sooo much work, it doesn't really feel like that. And NO, I'm not managing this as a project (this is, strangely, the first question my colleagues asked me when I told them I got engaged - yep...)
And finally, on Tuesday my fiancé joins me in Paris, so I can't wait to really start discovering Paris together!
So long, fare well, mes amis! Oh and let me know if you know people in Paris too!
Louise
I've been intrigued by the French lunch habits. First of all, they hate eating a sandwich while sitting at their desk as much as I do, so that was a good start! Secondly, I'm amazed by what they eat for lunch! Most of my colleagues start with a small salad, followed by a sandwich (NO, not a triangle white sandwich - but a nice baguette with salad, tomato, mayonnaise (yes!) and tuna or chicken or ... whatever you like). The sandwich can also be replaced by for example a pizza-bread or a plate of pasta. And then, after the main course, they all have a dessert!! And trust me, those desserts look DELICIOUS! I managed to have just a sandwich for 1,5 weeks until I cracked last Friday and bought a 'frangipanne' - mmmmmmmmm, delicious! Btw, I still think the sandwiches are huge and need to do my best to finish them (that is without a pre-salad and post-dessert). Only ate my dessert around 4pm! I love the fact that lunch is really an opportunity to relax and chat with your colleagues!
Apart from working, I started looking for a flat in Paris as well. Even when there's an agency that would help me out, I thought I'd have a look at seloger.com, thé site for flathunting in France apparently. After a few hours, I had found a lot of potentially interesting flats, but one PERFECT one! The pictures looked great, the location was perfect, the price was within our budget (luckily we were already used to London prices, so not too shocked about the Paris prices for a small 1 bedroom flat!) AND it was furnished - which isn't very common in Paris. So, I decided to send all the links to the interesting flats to that agency, but called the perfect one myself! I ended up visiting the flat on Wednesday morning and really liked it, so after consulting my fiancé, we decided to take it! And if you think that would be it, think again...Renting a flat in Paris is just, let's say..., something different! You mainly need to collect lots and lots of pieces of official papers to proove that you're a potential good tenant. And then, very often you need a 'garant', someone who can pay the rent in case you're not able to. So again, lots and lots of documents... French administration suddenly means something to me, when beforehand I always thought "why keep people saying France is a bureaucracy?". I think I slowly see why!
The other thing is that flats move quickly, VERY quickly! In London, we were able to negotiate the start date whereas in Paris it was more or less: you like it, you take it or someone else will take it first... Anyway, I was quick and took it and am very very happy about it! Our new flat will be in the 12th arrondissement, it's at walking distance from my work (about 15mins), 5 mins from bois de vincennes (good for going running in the weekend!), furnished with nice and new furniture + very recently redone so it all looks great! Obviously it will take a bit more time to finalise all the papers (or what did you think), but I'm already very excited about it!!
And finally, I just realised that I haven't even mentioned the fact that we are getting married this year! Yes!!!! Preparations are underway, but what we've done so far already is
- booked the venue and DJ
- church and priest have been informed of the date of our wedding
- found my wedding dress (!!!!!!) and Maarten's wedding suit and the wedding bands!
- created a draft list of attendees
It's so much fun to think about our big day and to prepare for it. And even when so many people say that it's sooo much work, it doesn't really feel like that. And NO, I'm not managing this as a project (this is, strangely, the first question my colleagues asked me when I told them I got engaged - yep...)
And finally, on Tuesday my fiancé joins me in Paris, so I can't wait to really start discovering Paris together!
So long, fare well, mes amis! Oh and let me know if you know people in Paris too!
Louise
30.1.10
Last days in London - first days in Paris!
Hmmm, should I try to write this one in English? Belgian people will be ok with it + my friends in the UK would finally understand a blog post of mine! Let's try it. Oh and just ignore any spelling / grammar mistakes, ok? Great, let's go!
Last days in the UK
Apart from working like a crazy person to try and finish off my UK work, I spent my last days in the UK trying to do things I knew I would miss after leaving London:
1) Go to the gym: Yep, tried out bodyjam, yoga and zumba and went swimming quite a few times! Done
2) English breakfast: this is the only English 'dish' I will miss so had one in the last weekend in Ealing
3) Cider: had enough of this during my leaving drinks :) Great evening with so many amazing colleagues who all came to say goodbye... I'm glad I'm not changing companies, so I will keep having the opportunity to catch up with all of them when I need to be in the UK from time to time! I have learned so much in my 1 year and 7 months in the UK, thanks to all of them!
4) Sushi and Thai food: went for sushi on my last night out in London with my 2 best friends who I will miss more than anything else! One of them actually taught me how to use chopsticks properly a few months ago, so I can finally eat sushi in a decent way! Had Thai for my last lunch in the UK, mmm
5) London: I have always said that I've never really been in Love with London, but that doesn't mean that I won't miss it. So much culture, so many great places to go, always something to do. In my last weekend before leaving the UK, we went to Hampstead heath to check out the view of London. A long trip from Ealing but a very rewarding view of London at sunset!
First days in Paris
So my company had this really interesting job opportunity in Paris and I thought: that's where I want to go. Having studied French and Spanish at university, it seemed the perfect opportunity to combine my work experience in project management and my studies.
I left the UK on a Tuesday evening, after a last working day in the UK with lots of catch-ups with people who's feedback I value a lot. One big trolley, a bit too heavy for me, with all my clothes for 1 month and I was gone! I can tell you now that the London tube is no fun at all, especially around 17h30 when you're so much slower than everybody else due to the trolley... Finally made it to Saint-Pancras where I decided to buy a half price WHSmith book for the last time (why would you not buy a book if it's only 4£?) and a Time Out about Paris. After 2h 30 mins, the train arrived in Paris, where the journey was even more painful because by now my hands just really hurt a lot. Anyway, I arrived in our temporary flat around 23h and god I love this place! It's old but good old, with dark wooden floors and high ceilings, a television, internet, a bath and a dish washer! Pure luxury for me :) Of course I'm looking for a permanent flat now as this is just for a month, but I will make sure I enjoy the temporary luxury :) The area is nice as well, next to Gare Saint-Lazare, in 'le quartier européen'.
My first day 'in the French office' was actually like this: getting up at 5h30 (yes... and the night beforehand I actually went to bed really late because I'm one of those people who doesn't feel comfortable until my -huge trolley- bags are unpacked and everything has its own place... i know) - taking the train to Saint-Etienne, which is even further than Lyon, attending an all team meeting from 10 to 16h and take the train back! Very very intense but a great first day as I got the chance to talk to a lot of people and could present myself and the work I've done beforehand, in French (et oui!).
On Thursday and Friday I practised the art of switching between English and French without thinking about it (which is still a bit weird, because I also still have this third, Dutch, language in my head). It's going quite well! On Thursday evening I went out with the 'expats'. It's not just English people as you would expect, but actually a mix of Australian, Spanish, Belgian (ok, that's me) and English. We went to a nice restaurant close to Place Monge and for a drink afterwards, really a nice area (and evening!)
And yesterday I met up with a friend from university to go for a drink and watch a concert, which was just amazing so all I can say is that I love Paris already...!
First observations about Paris/France (in random order + only personal impressions so no general truths!):
- people are not as dressed up as in London (which is definitely a good thing, I think!) I feel a lot more normal now, which wasn't the case when I sat on a London tube on a Saturday evening and only saw girls who almost didn't wear anything at all - I still wonder why that is?)
- old brasseries and cafés are as cool as the fancy bars in London, even when they don't look like it when you first enter
- when you ask for a glass of wine in a pub or bar you get a really small mini-glass, but the wine is excellent!
- French people eat their salad first and only then they start eating their meat and potatoes/rice...
- Baguettes are really as delicious as you think they are!!! Same for the 'pains au chocolat'!
- People eat more lentils than in the UK and Belgium
- As my Belgian friend knows quite a few singers/musicians, I've already had the pleasure to go to a gig which I wouldn't have known about in a 100 years if it wasn't for her. In a small venue, 'La Java', close to metro Belleville, I've seen the band 'The effervescing paintbox' http://www.la-java.fr/#Scene_1 - great band, really cool songs, just a difficult name if you ask me!
- French people like you a lot more when you show that you want to make an effort to speak French, which is obviously really good for me as I really want to improve my French now!
- People are very friendly. Every morning, in the elevator (our office is on the 10th floor), everybody says 'bonjour' when you enter the elevator and 'bonne journée' when you leave the elevator
- When you arrive in the office you say hi to everybody individually, and if you wish, you give everybody 2 kisses. I've done it for the first time on Friday and secretly felt a little bit like a real French person :)
- The radio station 'Virgin' just plays music all day, English, American, French songs and even Milow today, heyy!
- In Paris, the 'Vélib' system is a real success. You pay a yearly sum and then you can just use any 'vélib' bike which you can find anywhere in town. As long as you don't use it for more than 30mins, it's free, you pay when you do more than 30 mins. My colleagues love it, my friends told me that it's sometimes really hard to find a spot to park them again (thus forcing you to pay as you keep it more than 30 mins)... Will have to check it out first before I decide what to do
- Paris is a lot smaller than London, you can get around so easily by tube but also just on foot (or indeed, bike)
Well, that's it for now, time to look at flats online! Keep in touch, people in London and Belgium!
Gros bisous,
Louise x
20.9.09
En wat zou ik na een jaar in Londen al moeilijk kunnen missen?
Uiteraard zijn er ook een heel aantal positieve kanten aan in Londen wonen. Daarom, hieronder wat ik al moeilijk zou kunnen missen nu!
1) Gaan joggen
--> In Engeland zijn mensen toch wel een beetje sportiever dan in België... 99% van onze collega's hebben een fitness-abonnement en de fitness op het werk zit heel vaak vol, voor, tijdens en na het werk. Uiteraard heeft dat een positieve invloed en daardoor ben ik ook aan start to run begonnen en loop ik nu 3x per week iets meer dan een half uur :)
2) English breakfast
--> Eieren, spek, witte bonen in tomatensaus, mjam! We eten dit nu ook al soms gewoon bij ons thuis in het weekend. Niet gezond, maar wel heel lekker :)
3) Cider
--> Aangezien ik geen bierdrinker ben (behalve Kriek), zijn de alternatieven voor mij op café wijn of cider en cider is lekker!
4) Sushi en Thais eten
--> De Engelse keuken, daar kan ik nauwelijks iets positiefs over zeggen, maar in Londen zijn er natuurlijk wel heel veel goeie buitenlandse restaurants. In Londen heb ik sushi leren eten en ook met de Thaise keuken kennis gemaakt. Heel lekker eten en helemaal niet duur!
5) Social events op het werk
--> Elke maand is er wel iets te doen op het werk, zoals een sportdag, karaoke, een zomerbal. Altijd leuk om je collega's op een andere manier te leren kennen en steevast goeie feestjes!
6) De cultuur
--> Londen is ongelofelijk! Elke week kan Time Out een volledig magazine vullen met alles wat er in Londen te doen is. Bijna alle musea zijn gratis en het zijn er heel wat! Naast musea zijn er ook heel wat mooie gallerijen, zoals de Saatchi of the Hayward Gallery, allemaal heel erg de moeite! Kunstliefhebbers blijven hier niet op hun honger zitten, en dat is leuk!
7) De optredens en de clubs
--> Er zijn zo-veel optredens, het is bijna niet te geloven! Intussen hebben wij al Coldplay, the Killers, Milow (in Londen, jawel, voor 80 man of zo!), All American Rejects en vele onbekende groepjes gezien! Talloze clubs ook uiteraard, en zelfs al sluiten ze vroeger dan in België, clubs zoals de Guanabara zijn toch echt wel de max!
8) De UK verkennen
--> Misschien ben ik wel meer verliefd op de UK dan op Londen! Telkens we op de trein zitten die wegrijdt uit Londen, verwonder ik me over hoe mooi, groen en wijds de UK is. Topuitstappen tot nu toe waren vast en zeker de Lake District en Cornwall.
9) Wandelen naar het werk - in het groen wonen - geen auto nodig hebben!
--> 2 minuten lopen naar het werk, zalig! En geen auto's horen wanneer we in onze flat zijn en enkel groen zien als we naar buiten kijken. Geen auto nodig hebben is zo'n ongelofelijke luxe. Overal naartoe kunnen met de metro en nachtbussen - pure luxe!
10) Mensen van overal leren kennen - wonen in een multiculturele samenleving
--> Een beetje zoals mijn Erasmusjaar in Salamanca: het is zooo zalig om mensen van overal te leren kennen en hun visie op de dingen te ontdekken en te bediscussiëren. Mijn beste vriendinnen in Londen zijn een Zweedse en een Waalse, die alletwee een Engelse vriend hebben. Een mooie mix dus :) Daarnaast was het eerst een beetje vreemd om soms als enige blanke op de bus te zitten maar intussen zijn we dat zodanig gewoon dat het soms al raar is om naar wit West-Vlaanderen terug te keren :)
1) Gaan joggen
--> In Engeland zijn mensen toch wel een beetje sportiever dan in België... 99% van onze collega's hebben een fitness-abonnement en de fitness op het werk zit heel vaak vol, voor, tijdens en na het werk. Uiteraard heeft dat een positieve invloed en daardoor ben ik ook aan start to run begonnen en loop ik nu 3x per week iets meer dan een half uur :)
2) English breakfast
--> Eieren, spek, witte bonen in tomatensaus, mjam! We eten dit nu ook al soms gewoon bij ons thuis in het weekend. Niet gezond, maar wel heel lekker :)
3) Cider
--> Aangezien ik geen bierdrinker ben (behalve Kriek), zijn de alternatieven voor mij op café wijn of cider en cider is lekker!
4) Sushi en Thais eten
--> De Engelse keuken, daar kan ik nauwelijks iets positiefs over zeggen, maar in Londen zijn er natuurlijk wel heel veel goeie buitenlandse restaurants. In Londen heb ik sushi leren eten en ook met de Thaise keuken kennis gemaakt. Heel lekker eten en helemaal niet duur!
5) Social events op het werk
--> Elke maand is er wel iets te doen op het werk, zoals een sportdag, karaoke, een zomerbal. Altijd leuk om je collega's op een andere manier te leren kennen en steevast goeie feestjes!
6) De cultuur
--> Londen is ongelofelijk! Elke week kan Time Out een volledig magazine vullen met alles wat er in Londen te doen is. Bijna alle musea zijn gratis en het zijn er heel wat! Naast musea zijn er ook heel wat mooie gallerijen, zoals de Saatchi of the Hayward Gallery, allemaal heel erg de moeite! Kunstliefhebbers blijven hier niet op hun honger zitten, en dat is leuk!
7) De optredens en de clubs
--> Er zijn zo-veel optredens, het is bijna niet te geloven! Intussen hebben wij al Coldplay, the Killers, Milow (in Londen, jawel, voor 80 man of zo!), All American Rejects en vele onbekende groepjes gezien! Talloze clubs ook uiteraard, en zelfs al sluiten ze vroeger dan in België, clubs zoals de Guanabara zijn toch echt wel de max!
8) De UK verkennen
--> Misschien ben ik wel meer verliefd op de UK dan op Londen! Telkens we op de trein zitten die wegrijdt uit Londen, verwonder ik me over hoe mooi, groen en wijds de UK is. Topuitstappen tot nu toe waren vast en zeker de Lake District en Cornwall.
9) Wandelen naar het werk - in het groen wonen - geen auto nodig hebben!
--> 2 minuten lopen naar het werk, zalig! En geen auto's horen wanneer we in onze flat zijn en enkel groen zien als we naar buiten kijken. Geen auto nodig hebben is zo'n ongelofelijke luxe. Overal naartoe kunnen met de metro en nachtbussen - pure luxe!
10) Mensen van overal leren kennen - wonen in een multiculturele samenleving
--> Een beetje zoals mijn Erasmusjaar in Salamanca: het is zooo zalig om mensen van overal te leren kennen en hun visie op de dingen te ontdekken en te bediscussiëren. Mijn beste vriendinnen in Londen zijn een Zweedse en een Waalse, die alletwee een Engelse vriend hebben. Een mooie mix dus :) Daarnaast was het eerst een beetje vreemd om soms als enige blanke op de bus te zitten maar intussen zijn we dat zodanig gewoon dat het soms al raar is om naar wit West-Vlaanderen terug te keren :)
Wat mist een Belg in Londen?
Na 1 jaar, 2 maand en 21 dagen in Londen te wonen, dacht ik dat het tijd was om eens op te sommen wat ik nog steeds mis als Belg in Londen (in willekeurige volgorde):
1) Lekker brood
--> die rijke Belgische variatie, van lichtbruin tot volkoren, tot 4-6-8-10...granenbroodjes. Kunnen kiezen uit 5 bakkers in een straal van 1 km en dus bijna nooit hetzelfde brood moeten eten... In Ealing zijn er een paar Poolse bakkers, met 1 à 2 bruine broden, dus helemaal niet hetzelfde! Om dan nog maar te zwijgen over het witte toastbrood dat de meeste Engelsen eten - de naam brood niet waardig volgens mij!
2) Paprika, pickles en ketchup chips
--> In Engeland kan je letterlijk de vreemdste smaken van chips vinden - roast chicken, marmite, cheese and onion... maar niemand die op het idee komt om paprika, pickles en ketchup chips te lanceren in de UK, toch duidelijk superieure smaken!!! En de Engelsen eten dus ook chips bij hun eten, daar ben ik nog steeds niet aan gewend...
3) Lekker vlees
--> Geen slagers, dat zegt het zo wel zeker?
4) Een bicky met frietjes en mayonaise
--> Geen frietkoten. Als je frieten bestelt in een pub, dan krijg je meestal van die dikke. En mayonaise is vaak eerder dressing of slasaus. Eén van de enige dingen die we nooit in Engeland kopen, maar invoeren vanuit België :)
5) Kriek Lindemans (en appeljenever)
--> Al kan je in sommige cafés wel Kriek vinden, een goeie Kriek Lindemans ben ik nog niet tegengekomen voorlopig! Ook een goed glaasje appeljenever voeren we soms in :)
6) De Standaard
--> Nog niet gevonden in Ealing en een echte krant heeft toch nog altijd meer charme dan de internet versie, vind ik! Dagelijks door de Standaard bladeren, dat was toch tof :)
7) Studio Brussel
--> Al zijn we niet ontevreden over X-fm, een Engelse indierock zender
8) Mijn zus, ouders, grootouders, neven, nichtjes, onze families en Wardje (onze kat)!
--> Uiteraard! Al komen we wel elke maand voor een weekendje naar België, dus dat valt uiteindelijk wel mee
9) Onze vrienden
--> Dat is al iets moeilijker, aangezien het al een uitdaging is om onze ouders, grootouders, zussen te zien in de weekends dat we in België zijn... Maar met goeie planning geraken we er wel, al duurt het soms wel even :)
10) Stekken geven aan collega's
--> Ik kan zeker niet klagen over mijn Engels en ben goed in staat om presentaties te geven in het Engels, te discussiëren en alles wat je wilt. Behalve goedbedoelde stekken geven, omdat dat voor mij in het Engels toch nog altijd een beetje moeilijker is
1) Lekker brood
--> die rijke Belgische variatie, van lichtbruin tot volkoren, tot 4-6-8-10...granenbroodjes. Kunnen kiezen uit 5 bakkers in een straal van 1 km en dus bijna nooit hetzelfde brood moeten eten... In Ealing zijn er een paar Poolse bakkers, met 1 à 2 bruine broden, dus helemaal niet hetzelfde! Om dan nog maar te zwijgen over het witte toastbrood dat de meeste Engelsen eten - de naam brood niet waardig volgens mij!
2) Paprika, pickles en ketchup chips
--> In Engeland kan je letterlijk de vreemdste smaken van chips vinden - roast chicken, marmite, cheese and onion... maar niemand die op het idee komt om paprika, pickles en ketchup chips te lanceren in de UK, toch duidelijk superieure smaken!!! En de Engelsen eten dus ook chips bij hun eten, daar ben ik nog steeds niet aan gewend...
3) Lekker vlees
--> Geen slagers, dat zegt het zo wel zeker?
4) Een bicky met frietjes en mayonaise
--> Geen frietkoten. Als je frieten bestelt in een pub, dan krijg je meestal van die dikke. En mayonaise is vaak eerder dressing of slasaus. Eén van de enige dingen die we nooit in Engeland kopen, maar invoeren vanuit België :)
5) Kriek Lindemans (en appeljenever)
--> Al kan je in sommige cafés wel Kriek vinden, een goeie Kriek Lindemans ben ik nog niet tegengekomen voorlopig! Ook een goed glaasje appeljenever voeren we soms in :)
6) De Standaard
--> Nog niet gevonden in Ealing en een echte krant heeft toch nog altijd meer charme dan de internet versie, vind ik! Dagelijks door de Standaard bladeren, dat was toch tof :)
7) Studio Brussel
--> Al zijn we niet ontevreden over X-fm, een Engelse indierock zender
8) Mijn zus, ouders, grootouders, neven, nichtjes, onze families en Wardje (onze kat)!
--> Uiteraard! Al komen we wel elke maand voor een weekendje naar België, dus dat valt uiteindelijk wel mee
9) Onze vrienden
--> Dat is al iets moeilijker, aangezien het al een uitdaging is om onze ouders, grootouders, zussen te zien in de weekends dat we in België zijn... Maar met goeie planning geraken we er wel, al duurt het soms wel even :)
10) Stekken geven aan collega's
--> Ik kan zeker niet klagen over mijn Engels en ben goed in staat om presentaties te geven in het Engels, te discussiëren en alles wat je wilt. Behalve goedbedoelde stekken geven, omdat dat voor mij in het Engels toch nog altijd een beetje moeilijker is
11.7.09
Het winnende varkentje, Twitter, Egypte en Londen
Hey hey,
Ik moet toegeven dat ik m'n blog schromelijk verwaarloosd heb in de voorbije maanden. Net als met Facebook een jaar geleden of zo heb ik nu weer een nieuwe reden en weer is het een 'nieuw' technologisch snufje. Twitter! Niet zo nieuw natuurlijk, aangezien ik al een account heb sinds 3 januari 2008 en op die dag ook m'n eerste (niet echt memorabele) tweet postte - zijnde "first twittersteps"... Maar, om heel eerlijk te zijn, heel het eerste jaar was Twitter voor mij toch vooral een manier om te communiceren met m'n collega's in IndieGroup en dan later in TelevicEducation.
En dan, toen ik naar Londen verhuisde, bleken er toch meer mensen Twitter te gebruiken dan ik dacht en is het zo wat omgeslaan voor mij. Wat is twitter nu juist? Eerst en vooral: heel simpel :) Je beantwoordt gewoon 1 vraag: "What are you doing?" en hebt maximum 140 karakters om te zeggen wat je aan het doen bent. Wat is het verschil met de Facebook status updates dan, vraag je je af? Wel, in het begin, toen ik enkel mensen volgde die ik ken op Twitter, was het voor mij eigenlijk praktisch gelijk. Tot op de dag van vandaag kan je op mijn Facebook dan ook al m'n Twitterupdates lezen (heb die aan elkaar gelinkt). Maar nu ik meer en meer Belgen in het buitenland probeer te volgen op Twitter, besef ik dat het grootste verschil is dat je op Twitter echt zo meer gedachten of weetjes of interessante artikels of dingen die te doen zijn post, terwijl je op Facebook eerder vrienden op de hoogte wilt houden van wat je doet. Voor mij is het verschil voorlopig niet echt zo groot, maar op Twitter kan je wel iedereen volgen die je wilt, tot beroemdheden toe (bv. ik volg Lily Allen, Coldplay, the Counting Crows... die dan bv foto's van hun optredens erop zetten).
Anyway, dat is dus de reden waarom ik m'n blog niet meer upgedated heb sinds april :s - eerlijk is eerlijk: het is gewoon veel gemakkelijker om 140 karakter tellende berichtjes de wereld in te sturen dan een blog.
Dus: de boodschap is: sluit u aan bij de Twittergemeenschap (ofte 'tweeple' = 'people who tweet' en 'tweeten' is berichtjes op twitter zetten) en follow louisedejager - en ook, vraag het gewoon aan mij als je er vragen over hebt he! Zelfs de Standaard begint er nu al meer en meer naar te verwijzen, dus 't is echt wel aan't doorbreken :)
Kleine update dus ook nog: sinds onze varkenswedstrijd (MIJN varkentje won!) zijn we voor 2 weken op reis geweest naar Egypte ipv Mexico en het was heeeeeel interessant, relaxerend en gewoon zalig! We verbleven voor 2 weken in Luxor en hebben daar echt heel veel bezocht (meestal met een fiets die we gehuurd hadden), zijn ook naar Aswan en Caïro geweest (met de trein) en waren onder de indruk van Egypte. Nu, die reis verdient uiteraard een aparte post, dus Maarten en ik proberen dat zeker in orde te brengen in de volgende weken...
En dan sinds midden mei ben ik van team veranderd op het werk, zodat ik nu in het echte PMO (project management office)-team van het bedrijf werk, wat echt wel heel interessant is voor mij. Na m'n PRINCE2 cursus is het de moeite om te zien hoe het in de praktijk allemaal in z'n werk gaat. Voorlopige conclusie is wel dat ik er met m'n gezond verstand, gestructureerde aanpak en West-Vlaamse werkkracht en doorzettingsvermogen nog vree goed meekan met m'n meer ervaren collega's, wat uiteraard positief is :)
Ik werk nu al een jaar bij dunnhumby, wat gaat beginnen resulteren in herhalingen van activiteitenverslagen van vorig jaar, want volgende vrijdag is het weer summerball (enige event waar partners mee zijn - niet dat wij daar last van hebben ;)), gratis diner en drank en dans-en babbelavond, ik kijk er al naar uit!
En intussen verkennen we Londen ook verder. Zijn de afgelopen weken bv. naar een voordracht van Carlos Ruiz Zafon gaan luisteren over z'n nieuwe boek 'The Angel's Game', naar het English National Ballet gaan kijken in Saint-Paul's Cathedral, naar 'la clique' gaan kijken... Er is superveel te zien, maar dankzij Time Out magazine weten we nu ook wat waar en dat helpt veel!
Alles prima dus, bezoek is nog steeds zeer welkom, so just let me know!
Tot de volgende,
Louise
ps: ook berichtjes/mails in het Frans en Spaans zijn zeer welkom aangezien die talen stilaan ferm verdrukt worden door het Engels... Jo...!
ps2: ik moest plots denken aan het prachtige gedicht 'le pont mirabeau' dat we in het zesde middelbaar van Jo Berten (onze leraar Frans en absoluut mijn inspiratiebron om Romaanse te gaan studeren 7 (7? 7!) jaar geleden) vanbuiten moesten leren. Het lukt niet om het te plakken hier en wil geen plagiaatproblemen hebben, maar de eerste lijnen zijn
"Sous le pont Mirabeau coule la Seine
Et nos amours
Faut-il qu'il m'en souvienne
La joie venait toujours après la peine" (Guillaume Appolinaire, le pont mirabeau) Check het hele gedicht, het is echt heel mooi vind ik!
Nu ben ik echt door, m'n twitteraccount nog eens gaan checken :)
Ik moet toegeven dat ik m'n blog schromelijk verwaarloosd heb in de voorbije maanden. Net als met Facebook een jaar geleden of zo heb ik nu weer een nieuwe reden en weer is het een 'nieuw' technologisch snufje. Twitter! Niet zo nieuw natuurlijk, aangezien ik al een account heb sinds 3 januari 2008 en op die dag ook m'n eerste (niet echt memorabele) tweet postte - zijnde "first twittersteps"... Maar, om heel eerlijk te zijn, heel het eerste jaar was Twitter voor mij toch vooral een manier om te communiceren met m'n collega's in IndieGroup en dan later in TelevicEducation.
En dan, toen ik naar Londen verhuisde, bleken er toch meer mensen Twitter te gebruiken dan ik dacht en is het zo wat omgeslaan voor mij. Wat is twitter nu juist? Eerst en vooral: heel simpel :) Je beantwoordt gewoon 1 vraag: "What are you doing?" en hebt maximum 140 karakters om te zeggen wat je aan het doen bent. Wat is het verschil met de Facebook status updates dan, vraag je je af? Wel, in het begin, toen ik enkel mensen volgde die ik ken op Twitter, was het voor mij eigenlijk praktisch gelijk. Tot op de dag van vandaag kan je op mijn Facebook dan ook al m'n Twitterupdates lezen (heb die aan elkaar gelinkt). Maar nu ik meer en meer Belgen in het buitenland probeer te volgen op Twitter, besef ik dat het grootste verschil is dat je op Twitter echt zo meer gedachten of weetjes of interessante artikels of dingen die te doen zijn post, terwijl je op Facebook eerder vrienden op de hoogte wilt houden van wat je doet. Voor mij is het verschil voorlopig niet echt zo groot, maar op Twitter kan je wel iedereen volgen die je wilt, tot beroemdheden toe (bv. ik volg Lily Allen, Coldplay, the Counting Crows... die dan bv foto's van hun optredens erop zetten).
Anyway, dat is dus de reden waarom ik m'n blog niet meer upgedated heb sinds april :s - eerlijk is eerlijk: het is gewoon veel gemakkelijker om 140 karakter tellende berichtjes de wereld in te sturen dan een blog.
Dus: de boodschap is: sluit u aan bij de Twittergemeenschap (ofte 'tweeple' = 'people who tweet' en 'tweeten' is berichtjes op twitter zetten) en follow louisedejager - en ook, vraag het gewoon aan mij als je er vragen over hebt he! Zelfs de Standaard begint er nu al meer en meer naar te verwijzen, dus 't is echt wel aan't doorbreken :)
Kleine update dus ook nog: sinds onze varkenswedstrijd (MIJN varkentje won!) zijn we voor 2 weken op reis geweest naar Egypte ipv Mexico en het was heeeeeel interessant, relaxerend en gewoon zalig! We verbleven voor 2 weken in Luxor en hebben daar echt heel veel bezocht (meestal met een fiets die we gehuurd hadden), zijn ook naar Aswan en Caïro geweest (met de trein) en waren onder de indruk van Egypte. Nu, die reis verdient uiteraard een aparte post, dus Maarten en ik proberen dat zeker in orde te brengen in de volgende weken...
En dan sinds midden mei ben ik van team veranderd op het werk, zodat ik nu in het echte PMO (project management office)-team van het bedrijf werk, wat echt wel heel interessant is voor mij. Na m'n PRINCE2 cursus is het de moeite om te zien hoe het in de praktijk allemaal in z'n werk gaat. Voorlopige conclusie is wel dat ik er met m'n gezond verstand, gestructureerde aanpak en West-Vlaamse werkkracht en doorzettingsvermogen nog vree goed meekan met m'n meer ervaren collega's, wat uiteraard positief is :)
Ik werk nu al een jaar bij dunnhumby, wat gaat beginnen resulteren in herhalingen van activiteitenverslagen van vorig jaar, want volgende vrijdag is het weer summerball (enige event waar partners mee zijn - niet dat wij daar last van hebben ;)), gratis diner en drank en dans-en babbelavond, ik kijk er al naar uit!
En intussen verkennen we Londen ook verder. Zijn de afgelopen weken bv. naar een voordracht van Carlos Ruiz Zafon gaan luisteren over z'n nieuwe boek 'The Angel's Game', naar het English National Ballet gaan kijken in Saint-Paul's Cathedral, naar 'la clique' gaan kijken... Er is superveel te zien, maar dankzij Time Out magazine weten we nu ook wat waar en dat helpt veel!
Alles prima dus, bezoek is nog steeds zeer welkom, so just let me know!
Tot de volgende,
Louise
ps: ook berichtjes/mails in het Frans en Spaans zijn zeer welkom aangezien die talen stilaan ferm verdrukt worden door het Engels... Jo...!
ps2: ik moest plots denken aan het prachtige gedicht 'le pont mirabeau' dat we in het zesde middelbaar van Jo Berten (onze leraar Frans en absoluut mijn inspiratiebron om Romaanse te gaan studeren 7 (7? 7!) jaar geleden) vanbuiten moesten leren. Het lukt niet om het te plakken hier en wil geen plagiaatproblemen hebben, maar de eerste lijnen zijn
"Sous le pont Mirabeau coule la Seine
Et nos amours
Faut-il qu'il m'en souvienne
La joie venait toujours après la peine" (Guillaume Appolinaire, le pont mirabeau) Check het hele gedicht, het is echt heel mooi vind ik!
Nu ben ik echt door, m'n twitteraccount nog eens gaan checken :)
28.4.09
Swine flu: wie tekende er het mooiste zwijntje?
Amai, we hadden ook eens een reisje geboekt naar Mexico... Breekt die zwijnegriep toch niet uit een week voor we moesten vertrekken... PFFFF!! Nuja, intussen hebben we dus besloten om nu niet te gaan, niet zozeer omdat we denken dat we ook de griep gaan krijgen, maar vooral om niet het risico te lopen dat we daar 2 dagen zijn en alle restaurants / toeristische attracties / openbaar vervoer gesloten worden... En ook, ik denk niet dat het echt een relaxte reis ging geweest zijn, als je met een maskertje voor je mond moet rondlopen en je constant op je hoede moet zijn over niet te dicht bij andere mensen te komen enzovoort.
Decision taken dus... Gelukkig gaan we blijkbaar exact dezelfde reis kunnen doen binnen de volgende 12 maanden, dus al bij al is de schade nog beperkt... Maar uiteraard zijn we alletwee ontgoocheld, aangezien we de voorbije weken echt veel over de Maya's beginnen lezen waren en echt opgetogen waren over onze reis...
Ook in hetzelfde thema, probeerden Maarten en ik alletwee een zo mooi mogelijk varkentje te tekenen. Ondanks mijn paar jaar in de tekenacademie ben ik geen groot tekentalent... Over Maarten zeg ik niets :), maar uiteraard vond hij zijn zwijntje veel mooier dan het mijne! Daarom deze vraag:
Welk zwijntje is volgens jou het mooiste?
Zwijntje 2
STEM NU!!! :) -- rechtsboven!
Tot de volgende!
Louise
Decision taken dus... Gelukkig gaan we blijkbaar exact dezelfde reis kunnen doen binnen de volgende 12 maanden, dus al bij al is de schade nog beperkt... Maar uiteraard zijn we alletwee ontgoocheld, aangezien we de voorbije weken echt veel over de Maya's beginnen lezen waren en echt opgetogen waren over onze reis...
Ook in hetzelfde thema, probeerden Maarten en ik alletwee een zo mooi mogelijk varkentje te tekenen. Ondanks mijn paar jaar in de tekenacademie ben ik geen groot tekentalent... Over Maarten zeg ik niets :), maar uiteraard vond hij zijn zwijntje veel mooier dan het mijne! Daarom deze vraag:
Welk zwijntje is volgens jou het mooiste?
Zwijntje 1
Zwijntje 2
STEM NU!!! :) -- rechtsboven!
Tot de volgende!
Louise
Subscribe to:
Posts (Atom)