Jaja, officieel mag de lente dan al naderen, maar in Minnesota in de States is het nog even wachten tot de winter voorbij is…
De voorbije maanden kreeg ik allerlei onheilspellende berichten uit Minneapolis van m’n collega’s daar: het sneeuwde er voortdurend, was er ongelofelijk koud (tot -30 graden Celsius), het zoontje van een collega kon maar voor maximum 30 minuten buiten lopen (volledig ingeduffeld) vooraleer hij blauw van de kou was en absoluut terug naar binnen moest… Nu, als je dat zo over de telefoon hoort denk je van “jaja, dat zal allemaal wel meevallen…” en de eerste week was het hier helemaal niet echt superkoud. Tussen -5 en +2 graden, mooie blauwe lucht en een zonnetje, echt wel te genieten!
Tot deze week… Gisteren, dinsdag, was er voortdurend een ‘sneeuw’waarschuwing (zo’n 20 cm was er voorspeld). Het gevolg was dat iedereen op het werk voortdurend naar buiten keek om zeker op tijd te kunnen terugkeren naar huis. Als het echt zwaar sneeuwt, dan neemt iedereen blijkbaar vlug de auto om naar huis te gaan. Grappig! Spijtiggenoeg wilde de sneeuw niet echt mee, en meer dan een centimetertje is er niet gevallen. Ik hoop wel dat het eens echt sneeuwt voor ik hier vertrek, dan heb ik dat ook weeral eens meegemaakt.
Vandaag was het wel echt KOUD: -2 graden Fahrenheit, wat rond de -17 graden Celsius is! En absoluut kouder dan ik ooit ervaren heb. Nuja, ‘ervaren’. ‘s Morgens stappen we in de auto via de ondergrondse parking, op het werk stappen we uit in een parking en stappen we vlug naar binnen. Nu, die 2 minuten die we nodig hebben om uit de auto te stappen, onze tassen te nemen van de achterbank en de parking over te steken, waren absoluut de 2 koudste ooit! Ongelofelijk, je bent nog maar 2 stappen ver en je voeten en benen zijn al ijskoud, vooral door die snijdende wind… brrrr!
Als het zo koud is van ‘t weekend, denk ik dat ik niet te veel buiten ga komen. ‘t Is gewoon echt niet aangenaam om rond te lopen in die koude…
Dit weekend heb ik me wel geamuseerd. Op vrijdagavond heb ik (op heel late leeftijd, I know), de serie ‘The OC’ ontdekt, waarvan Lauren de hele eerste episode heeft liggen… Ik had zin in iets hersenloos en ontspannends en dat bleek het absoluut te zijn! Ik had weliswaar geen rekening gehouden met het verslavende effect, met als gevolg dat ik een paar dagen later al aan DVD nummer 4 zat (met 4 afleveringen per DVD is dat toch een treffelijk tempo zou ik denken!)… Maar aangezien ik hier afgezonderd zit van familie, vrienden en Maarten, mag dat wel eens denk ik :)
Op zaterdag heb ik dan het‘Walker Art Center’ bezocht in Downtown Minneapolis (http://www.walkerart.org/index.wac), blijkbaar nog een bekend museum voor moderne kunst. En het was de moeite! Warhole, Lichtenstein en een heleboel onbekende artiesten. Voor mij was het algemene gevoel zo van: ok, 80% zegt me niet direct iets of raakt me niet, maar 20% is toch wel goed gevonden en interessant! Dus zeker de moeite! Ook het gebouw zelf is prachtig! Ik heb hier uiteraard ook collega’s, maar Lauren was terug naar Cincinatti en een andere collega woont hier met z’n gezin, dus er bleven er nog maar 3 over die mogelijk mee wilden gaan. Uiteindelijk vergezelde een collega uit India me, die voor 2 maanden in Minneapolis werkt. Ik was wel blij dat ik niet alleen was, want achteraf hebben we dan downtown Minneapolis verkend. Eerst de Saint-Mary basilica bezocht, echt mooi! En dan wat door de straten van downtown Mini gewandeld. Nog veel zwarte bendetjes dus blij dat ik niet alleen was. Uiteindelijk dan iets gedronken in Hard Rock Café Minneapolis en een glas erbij gekregen (juij) en in de skywalks gelopen (gezien de koude temperaturen kan je heel Minneapolis doorkruisen in skywalks - gangen tussen alle gebouwen!) ! Een geslaagde dag dus!
De voorbije maanden kreeg ik allerlei onheilspellende berichten uit Minneapolis van m’n collega’s daar: het sneeuwde er voortdurend, was er ongelofelijk koud (tot -30 graden Celsius), het zoontje van een collega kon maar voor maximum 30 minuten buiten lopen (volledig ingeduffeld) vooraleer hij blauw van de kou was en absoluut terug naar binnen moest… Nu, als je dat zo over de telefoon hoort denk je van “jaja, dat zal allemaal wel meevallen…” en de eerste week was het hier helemaal niet echt superkoud. Tussen -5 en +2 graden, mooie blauwe lucht en een zonnetje, echt wel te genieten!
Tot deze week… Gisteren, dinsdag, was er voortdurend een ‘sneeuw’waarschuwing (zo’n 20 cm was er voorspeld). Het gevolg was dat iedereen op het werk voortdurend naar buiten keek om zeker op tijd te kunnen terugkeren naar huis. Als het echt zwaar sneeuwt, dan neemt iedereen blijkbaar vlug de auto om naar huis te gaan. Grappig! Spijtiggenoeg wilde de sneeuw niet echt mee, en meer dan een centimetertje is er niet gevallen. Ik hoop wel dat het eens echt sneeuwt voor ik hier vertrek, dan heb ik dat ook weeral eens meegemaakt.
Vandaag was het wel echt KOUD: -2 graden Fahrenheit, wat rond de -17 graden Celsius is! En absoluut kouder dan ik ooit ervaren heb. Nuja, ‘ervaren’. ‘s Morgens stappen we in de auto via de ondergrondse parking, op het werk stappen we uit in een parking en stappen we vlug naar binnen. Nu, die 2 minuten die we nodig hebben om uit de auto te stappen, onze tassen te nemen van de achterbank en de parking over te steken, waren absoluut de 2 koudste ooit! Ongelofelijk, je bent nog maar 2 stappen ver en je voeten en benen zijn al ijskoud, vooral door die snijdende wind… brrrr!
Als het zo koud is van ‘t weekend, denk ik dat ik niet te veel buiten ga komen. ‘t Is gewoon echt niet aangenaam om rond te lopen in die koude…
Dit weekend heb ik me wel geamuseerd. Op vrijdagavond heb ik (op heel late leeftijd, I know), de serie ‘The OC’ ontdekt, waarvan Lauren de hele eerste episode heeft liggen… Ik had zin in iets hersenloos en ontspannends en dat bleek het absoluut te zijn! Ik had weliswaar geen rekening gehouden met het verslavende effect, met als gevolg dat ik een paar dagen later al aan DVD nummer 4 zat (met 4 afleveringen per DVD is dat toch een treffelijk tempo zou ik denken!)… Maar aangezien ik hier afgezonderd zit van familie, vrienden en Maarten, mag dat wel eens denk ik :)
Op zaterdag heb ik dan het‘Walker Art Center’ bezocht in Downtown Minneapolis (http://www.walkerart.org/index.wac), blijkbaar nog een bekend museum voor moderne kunst. En het was de moeite! Warhole, Lichtenstein en een heleboel onbekende artiesten. Voor mij was het algemene gevoel zo van: ok, 80% zegt me niet direct iets of raakt me niet, maar 20% is toch wel goed gevonden en interessant! Dus zeker de moeite! Ook het gebouw zelf is prachtig! Ik heb hier uiteraard ook collega’s, maar Lauren was terug naar Cincinatti en een andere collega woont hier met z’n gezin, dus er bleven er nog maar 3 over die mogelijk mee wilden gaan. Uiteindelijk vergezelde een collega uit India me, die voor 2 maanden in Minneapolis werkt. Ik was wel blij dat ik niet alleen was, want achteraf hebben we dan downtown Minneapolis verkend. Eerst de Saint-Mary basilica bezocht, echt mooi! En dan wat door de straten van downtown Mini gewandeld. Nog veel zwarte bendetjes dus blij dat ik niet alleen was. Uiteindelijk dan iets gedronken in Hard Rock Café Minneapolis en een glas erbij gekregen (juij) en in de skywalks gelopen (gezien de koude temperaturen kan je heel Minneapolis doorkruisen in skywalks - gangen tussen alle gebouwen!) ! Een geslaagde dag dus!
Walker art center
Saint-Mary's Basilica
Volgend weekend gaan we misschien met een paar collega’s een auto huren en naar Saint-Paul rijden (jawel, met een imposante kathedraal). Maar eerst dus afwachten wat het weer hier doet.
Kort samengevat, it’s still awesome here :)
Hasta la proxima! x
